Podróż na wyspę Ilovik - najważniejsze informacje

Chorwacja to znakomite miejsce dla osób marzących o niebanalnym urlopie, nie wszystkie atrakcyjnie turystycznie miejsca na terenie tego państwa są bowiem po brzegi wypełnione turystami. Planując wakacje w Chorwacji z dala od miejskiego zgiełku i błysku dziesiątek aparatów fotograficznych warto wybrać się na wyspy Kvarneru, gdzie czeka na nas między innymi urokliwy Ilovik.

Wyspa, czy wyspy?

Osoby, które trafiają na wyspę Ilovik już na samym początku czeka niemałe zaskoczenie okazuje się bowiem, że jej dzisiejsza nazwa funkcjonuje od niedawna. Przez długie lata o wyspie mówiono spajając ją z pobliską wysepką Sveti Petar, a i sama nazwa większej z wysp nie zawsze brzmiała tak, jak ma to miejsce obecnie. Początkowo wyspa znana była jako Tovarnjak, jej dzisiejsza nazwa związana jest zaś z rodzajem gleby, jaki można spotkać na wyspie.

Ilovik

Powierzchnia, flora i fauna

Ilovik to niewielka wyspa o powierzchni 5,5 kilometrów kwadratowych, tak na jej historię, jak i teraźniejszość duży wpływ ma przy tym to, że jest dość znacząco oddalona od stałego lądu. Jej najbliżsi sąsiedzi to Lošinj, Kozjak i  wspominany już Sveti Petar, a jedyna miejscowość na jej terenie to liczący obecnie około stu mieszkańców Ilovik. Na roślinność typową dla wyspy składa się przede wszystkim makia, typowe dla krajobrazu wyspy są przy tym również pola i gaje oliwne. Turyści mogą liczyć na bogatą roślinność śródziemnomorską, której nie spotykamy w takiej obfitości na wyspach położonych bliżej stałego lądu, trudno zatem dziwić się, że Ilovik często nazywany jest wyspą kwiatów

.

Historia wyspy

Pierwsze zapiski, które zawierają nazwę wyspy pojawiają się pod koniec jedenastego wieku, mamy jednak podstawy sądzić, że wyspa bywała zamieszkana (przynajmniej czasowo) również we wcześniejszych stuleciach. Pierwszymi mieszkańcami dzisiejszego Ilovika i sąsiedniej wyspy Sveti Petar (mieszkańcy Ilovika pieszczotliwie nazywają ją Priko, a my musimy pamiętać, że historia obu wysp nieustannie łączyła je ze sobą) byli najprawdopodobniej Liburnowie, znaleziska archeologiczne z czasów rzymskich potwierdzają zaś, że Ilovik cieszył się wówczas pewnym bogactwem. Dane dotyczące najstarszej historii obu wysp są bardzo skąpe. Wiemy jednak, że w jedenastym wieku na terenie wysepki Sveti Petar powstał klasztor benedyktyński, a pod koniec szesnastego stulecia kontrolujący ją Wenecjanie wybudowali na niej wierzę o charakterze obronnym stanowiącą zabezpieczenie przed atakami piratów.

Mieszkańcy

I choć pierwszymi mieszkańcami wysp byli Liburnowie, na terenie Ilovika i wyspy Sveti Petar zazwyczaj osiedlali się mieszkańcy pobliskiego Lošinja wykonujący prace na rzecz opactwa. Korzenie dzisiejszych mieszkańców wyspy sięgają najprawdopodobniej końca osiemnastego stulecia, a ich wspólni przodkowie wywodzą się z miasteczka Veli Lošinj. Wśród stałych mieszkańców wyspy nie ma osób narodowości innej niż chorwacka, demografowie zwracają zaś uwagę na to, że emigranci z Ilovika, którzy osiedlili się w Stanach Zjednoczonych stanowią grupę ponad dwukrotnie liczniejszą niż obecni mieszkańcy wyspy. Spis ludności z 2001 roku potwierdził obecność 104 stałych mieszkańców Ilovika, ogromnym problemem wyspy jest zaś to, że proces jej systematycznego wyludniania nadal postępuje.

Transport

Mieszkańcy wyspy mają zagwarantowane połączenie morskie z wyspą  Mali Lošinj oraz z Rijeką, w sezonie zaś na wyspę docierają również statki, na których podróżują turyści. Ilovik nie ma sieci dróg, na wyspie nie spotkamy też samochodów.